Uğrola,

Dünkü koşuğumdan sonra öztürkçe sözcükler kullanmanın zevkine vardım ve bu onatbir duygu. Bu yüzden yeni bir koşuk daha yazdım. Koşuğum ne denli başarılı bilmiyorum ancak kendini farklı sözcüklerle ifade etmek kesinlikle çok zevk duyurtucu.( hissettirici) Öğseyin, ( elbette) farklı sözcükler önce Türkçe olacak. Müteessir, mefhum, içtimai, iptidai diyip ardından bunların Türkçeleşmiş olduğunu savlamayacağım . Umarım seversiniz. Önce küçük sözlüğe bir göz atın.

Akı: cömert
Yalnık: insan
Yertinç: dünya
Assı: Fayda, kar, kazanç ( Ben genelde kar anlamında kullanırım çünkü faydanın Türkçesi zaten var.)
Akça : Para

Not: Yad 1 evin (tane) bile sözcük yok. Yalnızca yukarıdaki bölümcede (paragraf) kullandım. Şöyle rahat rahat Türkçe bir koşuk okuyalım değil mi?

Adaş: Dostluk, sadakat gibi anlamları var. Dostluk anlamında kullandım.
Koçak: yiğit, cömert, eliaçık
Esizlik: fenalık, kötülük
Özek: merkez
Ökünmek: pişman olmak
Öy: vakit
Önen: hak



Akılar ile iyilik

Akı yalnıklar için dönüyor bu yertinç.
Bir assıları bile olmuyor bu akılıktan.
Yalnızca akçayla olmaz akılık dediğin,
Biraz sevgi, biraz adaşlıkla.

Akısı var da pintisi yok mu peki?
Biraz akçayı, güleçliliği bile esirger kimi.
Koçak olmayı bilemez her kişi,
Akça da, sevgi de bağışlayamaz yüreği pis kişi.

Sevginin özeği arı bir yürektir,
İyiye esizlik edenin öneni bundur.
Öy onları ökündürme öyüdür,
İyilerin utkusu uğurlu ola!

Çok güzel olmuş ellerinize, usunuza sağlık!
Aşağıdaki iki dizeyi ben çok beğendim.

Sevginin özeği arı bir yürektir,
İyiye esizlik edenin öneni bundur.

_________________
Yola gidene uz, yanına kılavuz gerek!
Yamçı giyen gelir, kefen giyen gelmez!