her zaman, hiçbir zaman

[Temirbek]

Sevgili Bensay'dan gördüğüm şu türetimde oydaşalım diyorum;

*değmeleyin "her zaman" (değme "her" + zaman zarfı yapan ek)

Oñat bir türetim kendisini kutluyorum. İki seslemli sözlere /+lAyIn/ eki gelmekte; ak-şam-leyin, sa-bah-leyin gibi. Ancak tek seslemli olanlara yine zaman zarfı yapma eki olan /+In/ olarak gelmekte; yaz-ın, kış-ın gibi... Bu bağlamda şöyle bir sözcük türettim;

*nenin "hiçbir zaman" < Eski Türkçe neñ "hiç 2) hiçbir"

Toparlarsak;

*değmeleyin "her zaman, her vakitte"
*nenin "hiçbir zaman, hiçbir vakitte"

[bensay]

Sevgili Temirbek, Yaradan'ın esenliği üzerinize olsun.

Kanımca "öğleyin" sözcüğünün varlığında tek seslemli sözcüklerde oğur belirteci yalnızca "-ın"dır dememeliyiz. Ayrıca "güzleyin" gibi bir sözcük bana gıdım yad gelmiyor, sanki duymuşluğum, olmadı okumuşluğum var gibi. Yöresel ağızlarda başkaca örnekler bulunabilir sanırım. Öte yandan, tersi bir biçimde yöresel ağızlarda "akşamleyin, sabahleyin" yerine "sabahın, akşamın" gibi kullanımlara denkgelmek de olasıdır. Ancak, genel olarak tek seslemli sözcüklerde oğur belirteci olarak "-ın", iki seslemlilerde de "-leyin" kullanımı yaygındır demenin daha doğru olduğunu düşünüyorum.

Bu bağlamda "nenleyin" biçiminde bir seçeneğimiz de vardır. Sanki bu kulağa daha sevimli geliyor, belki de bana öyle geliyor, bu da olası.

Tüm bunların yanı sıra biraz yormacalı da olsa dilimizde "hiç bir zaman" için şu anlatım olanakları da var: Bu güne dek/değin bir kez bile/olsun, bugüne dek/değin  kesinlikle, bundan sonra bir kez bile/olsun, bundan sonra kesinlikle (Daha ayrıntılı bilgi "olmazsa olmazlar" konu başlığından edinilebilir.)

Dipçe:

gıdım yad gelmiyor: hiç yad gelmiyor
yormacalı: zahmetli

[Baturalptürk]

Bensay'a katılıyorum. Öyle bir sınıflandırma yapmak bence de yanlış. Nitekim dilimizde Bensay'ın söylediği "öğleyin"e ek olarak, "ikindiyin, gündüzün, ansızın, örneğin, karşın" sözcükleri de var. Son ikisinin yeni olması önemli değil. Zira önemli olan bu ekin dilde bu biçimiyle kullanılıyor olmasıdır. Başkaca "artıkın" kelimesini de konuşma ağzında işitiriz.

[Temirbek]

Evet, nenleyin de olabilir.

[Bengitaşlarındili]

Her zaman: Kez sayın
Hiçbir zaman: Hiç haçan

[Oktay D.]

Örneğin:
"Eskiden değme kéz buraya gelirdim."
"Konuştuklarımı neñ kéz añlamadıñız."
"Beni neñ kéz arayabilirsin."

Örneklerden añlaşılacağı üzere:
değme kéz "her zaman"
neñ kéz "1) hiçbir zaman 2) herhangi bir zaman"
düşünülebilir.

[kuluduk]

Sahaca куруук, куруутун /kuruuk, kuruutun/ "her zaman"
Çuvaşça ялан, пĕрмай /yalan, pĕrmay/ "her zaman"

[bilimdan]

Anadolu ağızlarında her zaman, daima anlamında şu sözcükler bulunuyor:
anca: 4. Her zaman, daima: Anca sen böyle yaparsın. 5. Devamlı olarak, temelli: Anca bizim eve geliyor.
aşam zabah: Her zaman.
bayadan: 1. Her zaman, çoktan beri, şimdiye kadar: Bayadan bu rahatı bulduğun mu vardı sanki?
dıgadı: Her zaman, daima. (*Kadirli -Adana)
dibelik: 2. Devamlı, daima: Allah dibelik geçim versin.
dikadim: Her zaman, daima. (Çiçek -Kahramanmaraş)
donugun: Her zaman: Donuğun söylerim sana. (-Kastamonu)
dümügün: Her zaman. (-Kastamonu ve çevresi)
elgadim Her zaman, ötedenberi. (Bü-yükkabaca *Senirkent -Isparta)
fire (III): Daima, herzaman. (Han-çalar *Çal -Denizli)
gadimi Her zaman: Suçlu suçsuz gadimi bu çocuğu doğuyorsun. (İğneciler *Mudurnu -Bolu; Gökdere *Ak-dağmadeni -Yozgat)
ganime Her zaman. (Gökdere *Akdağ-madeni -Yozgat; Avşar aşireti, Pazar-ören *Pınarbaşı -Kayseri)
gatli Her zaman. (-Balıkesir)
gedimi: Daima, her zaman: -Bu çocuk kiminen duruyor? Gedimi benimnen duruyor. (Uluşiran *Şiran -Gümüşhane)
hamaza (I): Her zaman, genellikle. (Güzelsu *Akseki -Antalya)
hasalhas: Her vakit, daima. (*Gerede -Bolu)
herdayım [herde]: Her zaman. (-Gaziantep)(Gökdere *Akdağmadeni -Yozgat)
herğedim: Her zaman. (Uluşiran *Şiran -Gümüşhane)
kınma: Her zaman, daima. (-Yozgat)
künde (VI): Sürekli, günde, her zaman: Künde oduna giderim. (Eziler *Güney -Denizli; Cenciğe -Erzincan; Çomak-lıdede *Korkuteli -Antalya)
leylim (I): Her zaman, sürekli. (Gödene *Finike -Antalya)
mani (V): Her zaman, sürekli olarak. (*Keçiborlu -Isparta; Kösten, Honaz -Denizli; Inikli *iznik -Bursa; Hisarcık *Osmaneli -BiL; *Hendek, *Kandıra, *Akyazı çevresi, *izmit-Kocaeli; Taşlık -Sakarya; iğneciler *Mudurnu, -Bolu; *Gerze-Sinop; *Nallıhan, Bayram *Ayaş, Akdoğan *Kızılcahamam -Ankara; *Seydişehir -Konya)
mısmıl (VI): Her zaman. (Göndürle -Isparta; -Eskişehir)
minni (I): Her zaman, sürekli olarak. (Halilbağı, Okçu *Sivrihisar -Eskişehir)
viyra viyra: Çok sık, her zaman. (Uluşiran *Şiran -Gm.)
zalt (I): Her zaman. (*Ermenek -Konya; Çömelek, Navdah *Mut, Burhan, Civanyaylağı *Mersin, -İçel)
zılla (IV): Her zaman. (*Eğridir köyleri -Isparta)

Bunlardan dikadim, elgadim, gadimi / gedimi, herğedim Arapça kadim sözcüğü ile ilişkili görünüyor. Ganime ve kınma da muhtemelen ortak kökenden gelen sözcükler. Dümügün ve donugun muhtemelen dün ü gün (veya tüni küni) ifadesinin ses değişimine uğramış biçimleridir (eğer öyle ise aşam zabah < akşam sabah ile uyumludur).

[bilimdan]

Kazak Türkçesindeki qaşanda «her kez« sözcüğünün Japoncadaki itsumo «her zaman, daima» ile benzerliği bulunuyor. Japoncada itsu "ne zaman" mo "da, de, dahi" demektir. (Kazak Türkçesindeki qaşanda sözcüğündeki da bulunma hâli eki gibi gözükse de Tarïx qaşan da qurmettelwi tïis. gibi örneklerde ayrı yazıldığı da görülebiliyor.)

[ulduzéver]

haçan "né zaman" (‹ kaçan ‹ ka "né" + +çA ilgi eki + n zaman zarf eki) sözcüğünden yola çıkılırsa:

vârcan

her zaman

yokçan

hiçbir zaman

[TürkçeSözlük78]

say, değme

her

ap

hiç

sürev, öy

zaman

say sürev

her zaman

değmeleyin

her zaman

değme kez

her zaman

say öy

her zaman

apbir sürev

hiçbir zaman

Dipçe: Nen sözcüğünün birden çok anlamı olduğunu bile bile yalnızca "şey" anlamında kullanıyorum. Öbür türlü çok karışacağını düşünüyorum. Örneğin hiçbir zaman yerine nen kez dersek, "hiçbir zaman bir şeyi doğru yapamıyorsun" tümcesi "nen kez bir neni doğru yapamıyorsun" oluyor. Çok kötü durduğu kanısındayım...
Dipçe 2: Ap, say, değme sözcükleri yazışmalıktaki bir başlıktan bulmuştum. "Sürev" ise kendimce kanıksadığım (arkadaşım kullanana kullanana bana da sarmıştı ) TDH'nin türettiği sözcüktür.