
fankibiber yazdı:Adana sözcüğü /a/+/an/+/ad/ biçiminde yazılır.
Dana sözcüğü ise /a/+/an/+/a/+/at/ biçiminde yazılır. Nişanyan'a göre ikinci a sesi uzun ünlülü imiş (<< ATü *tāna), o yüzden yazıda göstermek gerekir.
ismetdere yazdı:Barışın yazdığı doğrumu? bunlar doğrumu?
ismetdere yazdı:ha şimdi tam tersimi oldu?
fankibiber yazdı:Adana sözcüğü /a/+/an/+/ad/ biçiminde yazılır.
Dana sözcüğü ise /a/+/an/+/a/+/at/ biçiminde yazılır. Nişanyan'a göre ikinci a sesi uzun ünlülü imiş (<< ATü *tāna), o yüzden yazıda göstermek gerekir.
BARIŞ yazdı:Bir ara başka bir yazışmalıkta çift sesli damgalarımızın yazımı ile ilgili bir çalışmaya denk gelmiştim. Sanırım bet kapandı. O çağlarda daha yeni öğrenmeye başlamıştım ma beni aşar diye çok ilgi göstermemiştim. Şimdi nice arasam da bulamıyorum.
Anlayacağınız, damgalarla söz yazımı konusunda çalışmalar başlamış durumda.
Şimdi damgalarımızı kullanmak istiyoruz ancak bilgi yetersizliğinden dolayı damgalarımızı dizmekte çetinlik çekiyoruz.
Şu çalışmaya betiğimizde başlasak, tartışsak bir uzlaşıya varsak iyi olur. Bu konuya ilişkin bir başlık açılsa çok sevineceğim. Çünkü bu konuda bu kadar ilerlemişken, yanlış yazımlardan dolayı konu soğuk gelmeye başladı ve üzüyor.
Uğurola!
ismetdere yazdı:
Adana yazarken ad, ae, an, a.
ad damgasından sonra a geldiğini gören okuyucu daana yerine ad damgasının içinde a olduğundan Adana okuyacaktır.
Dana yazarken ad, an, ae.
ad damgasını tek başına gören okuyucu dana okuyacaktır.
"
fankibiber yazdı:İlgisi yok, yukarıdaki iletime tekrar bakınız.
Orkun yazısında bir sözcük ad damgası ile başlıyorsa kesinlikle ad ile okunur, gerisi ona göre gelir. Çünkü Eski Türkçede d sözcük başı bir ses değildir, d ile başlayan sözcük bulunmaz. Bu yüzden sürekli ad olarak okunur. d damgasından sonra a gelirse da biçiminde okunacak diye bir kural yoktur.
Dana sözcüğü tana biçiminden dönüşmedir, o yüzden at damgası ile yazılır. Eski Türkçede sözcük başı t sesi vardır. Eğer dana sözcüğünü ad ile yazarsanız o sözcük adana biçiminde okunur, başka biçimde değil.
ismetdere yazdı:Adana yazarken ad, ae, an, a.
ad damgasından sonra a geldiğini gören okuyucu daana yerine ad damgasının içinde a olduğundan Adana okuyacaktır.
Dana yazarken ad, an, ae.
ad damgasını tek başına gören okuyucu dana okuyacaktır.
fankibiber yazdı:İlgisi yok, yukarıdaki iletime tekrar bakınız.
Orkun yazısında bir sözcük ad damgası ile başlıyorsa kesinlikle ad ile okunur, gerisi ona göre gelir. Çünkü Eski Türkçede d sözcük başı bir ses değildir, d ile başlayan sözcük bulunmaz. Bu yüzden sürekli ad olarak okunur. d damgasından sonra a gelirse da biçiminde okunacak diye bir kural yoktur.
Dana sözcüğü tana biçiminden dönüşmedir, o yüzden at damgası ile yazılır. Eski Türkçede sözcük başı t sesi vardır. Eğer dana sözcüğünü ad ile yazarsanız o sözcük adana biçiminde okunur, başka biçimde değil.
ismetdere yazdı:adana/dana bir örnek idi, neyse..
BARIŞ yazdı:İsmetdere arkadaşım, ben de aynı oydaydım ancak;
Fankibiber arkadaşımız güzel bir bilgi verdi bize. Şimdi şu soru usumu karıştırıyor; Damgalarımızla yazdığımız çağda Türkçe yazıldığı gibi okunan bir dil olmaktan çıkacak mı? Eski sesletim biçimi Taana olan dana günümüzde dana olmuş, fankibiber arkadaşımızın bilgisine göre Taana yazılacak dana okunacak.
Sözlerin ortasında yer alan ğ sesini ag azı eg damgalarımızla karşılayabiliyorduk. Bu az çok yazı ile okunuşu birbirinden ayırsa da kabul edilebiliyordu. Ancak bu çav (haber) ile yazım ile sesletim birbirinden oldukça ayrılacak mı? Artıkı Anadolu Türkçesi' ne uygun bir abece olmaktan çıkacak mı?
Uğurola!
Dön Göktürk (Orkun-Yénisey) damgaları
Bu bölümü gezen üyeler: Hiç bir üye yok ve 0 konuk