Yazışmalık

ad soylu sözcüklerden "gibilik, benzerlik" anlamında ad soylu sözcükler türeten +sI ekli sözcüğe (çiy >çiysi gibi) ad soylu sözcüklerden eylem türeten +r- eki ulandığında (belgü >belgürmek >belirmek gibi) dip kökte +sIr- gösterimli bir bileşik ek oluşuyor> çiysir- (çiysi/çiy benzeri bir duruma gelmek?), buradan çiysirik=nem, rutubet? Biçimsel olarak bir sorun yok gözüküyor, ancak işlev ma ve anlamca gereklilik var mıdır şu kıpı an ikirciksiz emin değilim. Bu arada var olan söz dağarımızda "nem, rutubet" için "öl, yaşlık, ıslaksılık" gibi sözcükler de bulunmakta.

Eski Türkçede +sIg (gibi), -(X)msIn- (gibi olmak) ve +sIn- (gibi olmak, gibi davranmak) ekleri var. Zaten bugünkü +sI eki özünde +sIg biçiminden geliyor. Örneğin ersig (erkek gibi), ersin- (erkeklik yapmak), yıglamsın- (ağlarmış gibi yapmak), gibi...

Bu ekler, daha eski bir +sI- ekiniñ varlığını zorunlu kılıyor. Bu eki ise bugün Dil Devriminde türetildiği düşünülen yadsı- sözcüğünde görüyoruz. Ayrıca titsin—/tiksin— (iğrenmek), yüksün— (yükten kaçınmak, iş çok ağır yükmüş gibi olmak) ve daha yéñi olan géreksin— (gérekli gibi olmak)

Siziñ örneği ise

yapabiliriz.

evet, +sı-, +sın- ekleri var, biliyorum, +sır- ekinde yapı, anlam, işlev açısından bir yanlışlık yoksa sözcük türlülüğü sağlamak açısından bir yararı olabilir diye düşünmüştüm, gerekli olmadığı da düşünülebilir. geçmişdizinsel tarihsel açıdan bakıldığında özdeş işlevde ekler oluşabilmekte, kimileyin sonraki öncekinin yerini almakta eskisi kullanımdan düşebilmekte, kimileyin birlikte yaşayabilmektedirler, örneğin "yeşilimsi, yeşilimtrak".