gönderen datadeveb » 21 Ara 2018, 12:15
Yazılı kaynağa göre insanları, kişileri ayrı ayrı topluluklara bölme hastalığına bulaşmış kişilerin hastalığı kökencilere bulaşmış. Yanlıştayız. Her sesin bir anlam yükü var. Örneğin şeytan. Tan türkçede aydınlık başlangıcı. Yani gece nedir? Görünemeyen ortamdır. Tan nedir? görünemeyeni gösteren şeyi betimleme sözü... Tan vakti? aydınlanma zamanı? göz görmeye başlama zamanı. şey: bilinen, bilinmeyen şey kavramını anlıyorsun işte.... Bi şey işte diye betimleyici söz. Şeytan kavramı. Nereden gelip nereye gittiği bilinmeyen yöneltici... Şeytani insanlar > şeytansal insanlar.
Bi şeytan (bi şey+(göremediğimiz yol gösterici aydınlık)) şeytan (nereye varılacağı bilinmeyen riskli yol, iyiye mi kötüye mi götürüyor bilemiyoruz.)
İblisin değişmez yüzadı: gördüğünde, anladığında algılanan ad..., görece adı (sıfat)
? şeytan kavramını kurani kerimde yazılı söz bütünlerinden böyle olduğunu kuşkusuzca tanımlayabiliyorum.
Kökenciler bu sözcük kime ait diye araştırma yapıp durmayı kesmeli. Hangi bakış açısıyla oluşturulmuş ses bütünlüğü diye belirlenmeli.
şeytan kavramını anlayınca bizim algımıza göre aynı şeyi başka sözcüklerin toplamıyla karşılayabiliriz. Ama yüzlerce yıl kullanılan sözcükleri ezmek, hiç etmek yanlış
Farsça irani dillere bir türlü bağlanamıyor. Çünkü türkçe - arapça ses algısı arasında kalıyor. Biraz karmaşık ortam orası... Geçtiğimiz aylarda göç yaşandı. Farstan geliyoruz dediler. Çatır çatır konuştuklarını anlıyorduk bir kaç kavramını anlamadığım sözcük vardı.
Eşhedü en la ilahe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abdühü ve resulühü
Allahü Teâlâ'ya çok tövbe ediniz. İnşallah tövbelerimiz kabul olur.
Tövbe estağfirullah bilip bilmeden işlediğim tüm günahlar için.
Kuran-ı Kerim bol bol okuyalım, uyalım inşallah.