gönderen Oktay D. » 21 Kas 2018, 23:05
-mAlı kip eki de bu açıdan aynı durumda. Çünkü Eski Türkçede de bu ek -mAlı ile bitiyor, örneğin -mAlıg déğil. Bir de Eski Türkçe -gAlı ve -glı ekleri var: bargalı (varmak için), körgeli (görmek için), bétigli (yazıcı, yazan), ögli (düşünen). Eñ azından ikincisi ada geliyor: -g eki masdar ekidir. Öte yandan ikincisi -gA- étkinlik çatısınıñ yinelgen -l- çatısınıñ -ı ulacı olabilir, bir olasılık.
Eski Türkçede pek seyrek kullanılan addan ad yapan bir +li eki var, "birliktelik" añlamı taşıyor, "ile" gibi. Özellikle ikilemelerde bulunuyor. Örneğin edgüli ayıglı (iyisiyle kötüsüyle, iyi kötü olarak) gibi. Belli ki ada geliyor.
Yukarıdaki iki veya üç Eski Türkçe ek de ada geldiğine göre ve kalı sözcüğünde kesinlikle ka soru adılı söz koñusu olduğu için
ka (né?) > kalı (né ile? ne olarak?) > (nasıl?)
biçiminde ve añlamında évrilmiş olabilir.