ahiret, uhrevi

[birtancazin]

Eski türkçede ür, ürük baki, beka demek
Bakiye gibi türevleri ayrı tutarak ahiret için beka alemi, bakilik yurdu anlamında ürge!
Bakiye artakalan diye adlandırılabilir.
Sonsuzluk yurdu, sonacun, bengiyurt gibi önermeler de yer bulabilir.

[ulduzéver]

dünya için yaşak (yaşamak mekânı) kullandığımdan ahiret için de benzeri bir yapıyla sonak sözcüğünü düşünmüştüm. ancak sözlüklerde aşağadaki anlamlarla bulunmakta:

sonak
Araba tekeri yağlamada kullanılan, boynuzdan yapılmış yağdanlık.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü

sonak
Burun kemiği.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü

sonak
Kuş gagası.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü

sonak
Taneleri alınmış mısır koçanı
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü

sonak
Çeşmeden su içmeğe yarayan uzun kulplu ağaç maşrapa. (Adalıkuzu *Güdül -Ankara)

BSTS / Zanaat Terimleri Sözlüğü 1976


Bu yüzden sonlak önerisinde bulunmak istedim

[Furkan Yıldırım]

Burada değişik bir durum var. Tdk 'Kidinki Kün' için 'ahiret' démiş olsada, 'kidinki' için de 'ahiret' demiş. Karahanlı Türkçesinde İlk Kuran Tercümesi, 462.bét
Démeli 'Kidinki Kün' sanki 'Ahiret Günü' démek gibi görünüyor. Yalñızca Kidinki>Kiyinki démek yeterli olur bence. Zaten 'Kidinki saray' sözcüğü içinde 'Ahiret mekanı' karşılığını vermişler

Birde Divanü Lugati't-Türk de 'Ahiret' için 'Meñgü Acun' karşılığı verilmiş. Meñgü Yertinç dénilebilir. Bu bilgiyi buraya eklemeye değer görme nedenim, neredeyse her yérde Ahiret için 'ebedî âlem' tanımı yapılmasıdır. Örneğin: https://www.kuransitesi.com/Kuran/Ahiret-Gunu-ve-Ahirete-Iman/
Bu nedenle daha çok alımlanacakmış gibime geldi.

[Kızıltürk]

Ermeni Kıpçakçasında olar kunu [harfiyen ölür günü] diye geçer._{[Tryjarski, 1993: bét 93]}