rabb, erbab

[datadeveb]

Selamun aleykum, esenlikler.

Bir tartışmanın ardında öğrenmiş bulunduğum konu karşısında şaşkınım. TDK Güncel Sözlük'te "rab" sözcüğünün anlamı "tanrı" yazılmış. İşitildiği üzere ilim erbabı gibi sözler bulunmaktadır. Erbab ile rabb sözcüğü Kuran-ı Kerim'de geçmektedir. Ve erbab, rabb sözcüğünün çoğuludur bilgisi sözlüklerde yazılıdır.

Şimdi ilim erbabı sözünü türkçeye adım adım yaklaştırayım. Elbette TDK'nın verdiği karşılık üzerinden.

ilim erbabı > ilim rabbleri > ilim rableri > bilim rableri > bilim tanrıları

Arkadaş bu ne tür, ne biçim bir durumdur? İslam dininin dışladığı durumlara dokunuyor... Ondan sonra ayıkla princin taşını... Doğru mu?

[mehmetö]

TDK'nın verdiği karşılığa baktım, din bilgisi özel ad olarak baş damgası büyük verilmiş, özel ad olmayan için(sözlükte yok) Tanrı yazılsaydı yanlış olurdu. "erbap" içinse "Bir işten anlayan, bir işi iyi yapan kimse" yazılmış. Onsuz da TDK sözlerin dilde kullanılan anlamlarını veriyor öz anlamlarını değil. Demeli pek bi sorun yok, bu konuda akademik çalışma yapacaklar için pek uygun olmaması dışında

[datadeveb]

Âl-i İmrân / 80
Tevbe / 31
Yûsuf / 39

[Danışman]

Yanlış.

TDK Kur'an çevirisi yapmış da bir sözcüğün uygun olmayan bir anlamını o çeviride mi kullanmış? Yoksa siz mi bir deyimde kullanılagelen sözcüğü Kur'an'da geçen anlamıyla çevirmeye kalkışıyorsunuz? Açıkça görünüyor ki ikincisi. Bu durumda pirince taş sokan, sözcüğü bağlam https://tr.wikipedia.org/wiki/Ba%C4%9Flam_(dilbilgisi) ından koparan kim?

Ayrıca TDK GTS'de "erbap" için şu anlam verilmiş: Bir işten anlayan, bir işi iyi yapan kimse

Birleşik sözcük bölümünde ise "kalem erbabı" aktarılmış, anlamı da "yazar" olarak verilmiş. Bir başka deyişle "ilim erbabı" GTS'de geçmiyor bile.

İlgilenirseniz, "erbap" için Türkçe karşılık aranan konu şuradadır: viewtopic.php?f=2&t=10568&p=32570&hilit=erbap#p32570

Yine ilgilenirseniz, "Rabb Kur’ân’da “Rab” Kavramı Üzerine Semantik Bir Analiz - Dr. Aydın TEMİZER " sözcüğünün çözümlendiği bir yazı: https://dergipark.org.tr/tr/download/ar ... ile/162831

[datadeveb]

Âl-i İmrân / 80
Tevbe / 31
Yûsuf / 39

İlim erbabı derken ilah manası verilirse sıkıntılı olur. Bir anadolu köylüsü onun rab kelimesinin çoğulu olduğunu biliyor mu? Öte yandan bu kullanım sadece Türklerde var. Cehalet üze böyle bir kullanım ortaya çıkıp dile yerleşmiş. Öte yandan Arapça, Farsça konuşurken bu kelimeyi kullanmak doğru değildir. Türklerin aldıkları kelimeleri eğip bükmeleri galatıyla ortaya çıkmış. Bknz. Evliya kelimesi de çoğuldur fakat Türk onu müfret gibi kullanır.

Arapçada çoğul olup da Türkçede tekil anlayışta kullanılan sözcüklerin varlığı ortadadır. Eşya sözcüğü gibi. Ya kardaşım Kuran-ı Kerim'i okuyan kişi sözcüğü öğrenir iken bunları görmeyecek mi? Ortada var ise bir yanlış üzerine gidip doğrusu öğrenilip dil bilgelerinin elinden geçtikten sonra kamuoyuna yansıtılması gerekir. Biz burada kendi aramızda nedir ne değildir diye anlamaya çalışıyoruz. Bağlayıcı konumda değiliz.

[datadeveb]

Yanlış.

TDK Kur'an çevirisi yapmış da bir sözcüğün uygun olmayan bir anlamını o çeviride mi kullanmış? Yoksa siz mi bir deyimde kullanılagelen sözcüğü Kur'an'da geçen anlamıyla çevirmeye kalkışıyorsunuz? Açıkça görünüyor ki ikincisi. Bu durumda pirince taş sokan, sözcüğü bağlam https://tr.wikipedia.org/wiki/Ba%C4%9Flam_(dilbilgisi) ından koparan kim?

Ayrıca TDK GTS'de "erbap" için şu anlam verilmiş: Bir işten anlayan, bir işi iyi yapan kimse

Birleşik sözcük bölümünde ise "kalem erbabı" aktarılmış, anlamı da "yazar" olarak verilmiş. Bir başka deyişle "ilim erbabı" GTS'de geçmiyor bile.

İlgilenirseniz, "erbap" için Türkçe karşılık aranan konu şuradadır: viewtopic.php?f=2&t=10568&p=32570&hilit=erbap#p32570

Yine ilgilenirseniz, "Rabb Kur’ân’da “Rab” Kavramı Üzerine Semantik Bir Analiz - Dr. Aydın TEMİZER " sözcüğünün çözümlendiği bir yazı: https://dergipark.org.tr/tr/download/ar ... ile/162831

Bilgilendirmeniz için sağ olasınız. Verdiğiniz PDF'de geçen bilgilere göre "rab" sözcüğünün kullanım alanları oldukça doyurucu gösterilip bir hadise değinerek

---

Ebû Hureyre’den rivayet edilen, (ِيده ّربِيَلوك ّلسْمَل ّالمُقَلاي) “Köle efendisine/sahibine “Rabbim” demesin.” hadisinde görüldüğü üzere Hz. Peygamber, kölenin sahibine Rabbim (ِيبَر) diye hitap etmesini yasaklamıştır

---

Erbab sözcüğüne yönelisem. Erbab sözcüğü Kuran-ı Kerim'de de geçmektedir. Çoğul olduğu bilinmektedir. Ancak ilim erbabı gibi kullanımlar yukarıdaki hadisi de göz önüne alırsak nasıl doğmuştur? Arap algısında çoğul etki türklere yansımadığı için mi ortaya çıkmıştır?

Nişanyan Sözlük'te yer verilen söz örneği şöyledir.
[ anon., Tezkiretü'l-Evliya terc., 1341]
tarīḳat ashābı muhteşimlerinden-idi ve şerīˁat erbābı muhteremlerinden-idi.

Belli ki bu kullanım yakın yüzyılda da ortaya çıkmış değil. Verdiğiniz PDF'deki bilgiler doğrultusunda erbab sözcüğünün de böyle kullanılması çok sakıncalı duruyor iken geçmişte böyle kullanımlar olmuş. Peki... Bu kullanım yalnızca Türkler arasında mı görülüyor? Bu durumda bizim tutumumuz ne olmalı? Hem dil açısından hem islam açısından soruyorum.

Kolay gelsin.

[Danışman]

O yazıda nerede geçiyor sakıncalı olduğu? Söz ettiğiniz hadis (buradaki anlamıyla söylenti) -yazarın kendi görüşü değildir- "Rab" sözcüğüyle ilgili olup bu sözcüğün yalnızca "Tanrı önadı" olarak kullanılmasını amaçlıyor olsa gerekir. Öte yandan bunun çoğulu olan "erbap" Kur'an'da "ilahlar" anlamıyla da geçiyor. Bu durumda "Kur'an başka 'ilahların' var olduğunu yazıyor" mu diyeceğiz? Yoksa kimin, neyi, neden, ne anlamda dediğine mi bakacağız? Tanrı'nın önadlarını çocuklarına ad olarak koyanlar, bilmeden yanlış yapıyorsalar bile oğullarını Tanrı yerine koymuş olmuyorlar, amaçları bu değil. Buranın konusu da bu değil.

Bir sözcük başka anlam kazandıysa, o anlamda kullanılmışsa, kullanılıyorsa, bundan kime ne? Siz sakıncalı buluyorsanız bu anlamda kullanmazsınız, olur biter. Bu sözcüğün Türkçesini yeğlerseniz, bunun tartışması buranın konusu olabilir. Kur'an neredeyse bin yıl önce Türkçeye çevirilmiştir. Yine neredeyse tüm kavramların bir karşılığı bulunabilir.

Türkler çok belli etmemişlerse de dillerine bağlıdır. Buna karşın yüzyıllar boyunca çokça yabancı söz dilimize girmiştir. Bunun ayrı dönemlerde birçok nedeni vardır. Peki ya kaçı öz anlamında kalmıştır? Demek istediğim şu ki bir sözcük -ister Arapça, ister Farsça, ister başka bir dilden olsun- Türk diline girdiğinde, bırakın o sözcüğün çoğulunu, türevlerini, doğrudan kendisi dahi bir süre sonra ilk anlamından uzaklaşabilmekte, az çok ilgili yeni anlamlar kazanabilmektedir. Başka başka dillerde de bu olabilir. Kişi kökünü bilmediği sözcüğün anlamını kolayca değiştirebilir.

Bilgilendirmeniz için sağ olasınız. Verdiğiniz PDF'de geçen bilgilere göre "rab" sözcüğünün kullanım alanları oldukça doyurucu gösterilip bir hadise değinerek

---

Ebû Hureyre’den rivayet edilen, (ِيده ّربِيَلوك ّلسْمَل ّالمُقَلاي) “Köle efendisine/sahibine “Rabbim” demesin.” hadisinde görüldüğü üzere Hz. Peygamber, kölenin sahibine Rabbim (ِيبَر) diye hitap etmesini yasaklamıştır

---

Erbab sözcüğüne yönelisem. Erbab sözcüğü Kuran-ı Kerim'de de geçmektedir. Çoğul olduğu bilinmektedir. Ancak ilim erbabı gibi kullanımlar yukarıdaki hadisi de göz önüne alırsak nasıl doğmuştur? Arap algısında çoğul etki türklere yansımadığı için mi ortaya çıkmıştır?

Nişanyan Sözlük'te yer verilen söz örneği şöyledir.
[ anon., Tezkiretü'l-Evliya terc., 1341]
tarīḳat ashābı muhteşimlerinden-idi ve şerīˁat erbābı muhteremlerinden-idi.

Belli ki bu kullanım yakın yüzyılda da ortaya çıkmış değil. Verdiğiniz PDF'deki bilgiler doğrultusunda erbab sözcüğünün de böyle kullanılması çok sakıncalı duruyor iken geçmişte böyle kullanımlar olmuş. Peki... Bu kullanım yalnızca Türkler arasında mı görülüyor? Bu durumda bizim tutumumuz ne olmalı? Hem dil açısından hem islam açısından soruyorum.

Kolay gelsin.

[datadeveb]

O yazıda nerede geçiyor sakıncalı olduğu? Söz ettiğiniz hadis (buradaki anlamıyla söylenti) -yazarın kendi görüşü değildir- "Rab" sözcüğüyle ilgili olup bu sözcüğün yalnızca "Tanrı önadı" olarak kullanılmasını amaçlıyor olsa gerekir. Öte yandan bunun çoğulu olan "erbap" Kur'an'da "ilahlar" anlamıyla da geçiyor. Bu durumda "Kur'an başka 'ilahların' var olduğunu yazıyor" mu diyeceğiz? Yoksa kimin, neyi, neden, ne anlamda dediğine mi bakacağız? Tanrı'nın önadlarını çocuklarına ad olarak koyanlar, bilmeden yanlış yapıyorsalar bile oğullarını Tanrı yerine koymuş olmuyorlar, amaçları bu değil. Buranın konusu da bu değil.

Bir sözcük başka anlam kazandıysa, o anlamda kullanılmışsa, kullanılıyorsa, bundan kime ne? Siz sakıncalı buluyorsanız bu anlamda kullanmazsınız, olur biter. Bu sözcüğün Türkçesini yeğlerseniz, bunun tartışması buranın konusu olabilir. Kur'an neredeyse bin yıl önce Türkçeye çevirilmiştir. Yine neredeyse tüm kavramların bir karşılığı bulunabilir.

Türkler çok belli etmemişlerse de dillerine bağlıdır. Buna karşın yüzyıllar boyunca çokça yabancı söz dilimize girmiştir. Bunun ayrı dönemlerde birçok nedeni vardır. Peki ya kaçı öz anlamında kalmıştır? Demek istediğim şu ki bir sözcük -ister Arapça, ister Farsça, ister başka bir dilden olsun- Türk diline girdiğinde, bırakın o sözcüğün çoğulunu, türevlerini, doğrudan kendisi dahi bir süre sonra ilk anlamından uzaklaşabilmekte, az çok ilgili yeni anlamlar kazanabilmektedir. Başka başka dillerde de bu olabilir. Kişi kökünü bilmediği sözcüğün anlamını kolayca değiştirebilir.

Bilgilendirmeniz için sağ olasınız. Verdiğiniz PDF'de geçen bilgilere göre "rab" sözcüğünün kullanım alanları oldukça doyurucu gösterilip bir hadise değinerek

---

Ebû Hureyre’den rivayet edilen, (ِيده ّربِيَلوك ّلسْمَل ّالمُقَلاي) “Köle efendisine/sahibine “Rabbim” demesin.” hadisinde görüldüğü üzere Hz. Peygamber, kölenin sahibine Rabbim (ِيبَر) diye hitap etmesini yasaklamıştır

---

Erbab sözcüğüne yönelisem. Erbab sözcüğü Kuran-ı Kerim'de de geçmektedir. Çoğul olduğu bilinmektedir. Ancak ilim erbabı gibi kullanımlar yukarıdaki hadisi de göz önüne alırsak nasıl doğmuştur? Arap algısında çoğul etki türklere yansımadığı için mi ortaya çıkmıştır?

Nişanyan Sözlük'te yer verilen söz örneği şöyledir.
[ anon., Tezkiretü'l-Evliya terc., 1341]
tarīḳat ashābı muhteşimlerinden-idi ve şerīˁat erbābı muhteremlerinden-idi.

Belli ki bu kullanım yakın yüzyılda da ortaya çıkmış değil. Verdiğiniz PDF'deki bilgiler doğrultusunda erbab sözcüğünün de böyle kullanılması çok sakıncalı duruyor iken geçmişte böyle kullanımlar olmuş. Peki... Bu kullanım yalnızca Türkler arasında mı görülüyor? Bu durumda bizim tutumumuz ne olmalı? Hem dil açısından hem islam açısından soruyorum.

Kolay gelsin.

PDF'den alıntı
Kur’ân’ın Rab kavramı için hedeflediği gaye, onu tebliğ ve tebyîn eden Hz. Muhammed’in (s.a.s.) sözlerinde de görülmektedir. Ebû Hureyre’den rivayet edilen, (ِيده ّربِيَلوك ّلسْمَل ّالمُقَلاي) “Köle efendisine/sahibine “Rabbim” demesin.” hadisinde görüldüğü üzere Hz. Peygamber, kölenin sahibine Rabbim (ِيبَر) diye hitap etmesini yasaklamıştır. Allah Elçisi, Rubûbiyyette Yüce Yaratıcı’ya ortak koşma manasına gelebileceğinden ve hoş karşılamadığından dolayı böyle denilmesini doğru bulmamıştır. 44 Netice itibariyle o, tebliğcisi olduğu Kur’ân tarafından Rab kavramı için belirlenen hedefe paralel bir yasak koymuştur. Hedeflediği kavramsal çerçeve doğrultusunda Yüce Allah’ı Mutlak Rab olarak adlandıran Kur’ân, bunu neredeyse tamamen izâfet tamlamasıyla yaparken, sadece üç ayetinde izâfetsiz yapmıştır. Net bir surette görülebilmesi için söz konusu kullanımlar alt başlıklar halinde aşağıda ele alınacaktır. ...

---

Yalnız bu alıntıladığım yerle kalmayıp, bu yazılar doğrultusunda çoğul kipte olan erbab sözcüğüne yaklaşımınız nasıl olur? Öte yandan şu izletiye denk geldim.

Hz. Ömer r.a.'nın sorusu olarak söylenen söz. "mn erbabu ilmi"

İzleyin youtube.com

Sizin şu sözüne karşılık;

Bu durumda "Kur'an başka 'ilahların' var olduğunu yazıyor" mu diyeceğiz? Yoksa kimin, neyi, neden, ne anlamda dediğine mi bakacağız?

Ya kardaşım yapma Allah aşkına sözlerimden böyle bir bakış çıkarmak da başka bir nen... Yukarıda hadiste "(ِيده ّربِيَلوك ّلسْمَل ّالمُقَلاي) “Köle efendisine/sahibine “Rabbim” demesin." ne anlıyorsunuz? Kimin neyi neden ne anlamda kullandığı amacına mı bakmış Allah resûlü s.a.v. Görülüyor ki bana yönelttiğiniz eleştirilerin bir kısmı yerini bulmuyor.

[Danışman]

Uzatacağınız belli olduğundan daha kısa, açık yazacağım.

1) Yazar söylentiyi (hadisi) yorumlamıştır. Yukarıda ben de yorumladım. Yazar "Kur'an'ın hedeflediği" diyor, "yasakladığı" demiyor (yasaklayan söylenti).

2) Yazıyı okusaydınız yazarın "Kur'an neyi hedeflemiş" görüşünü aktarırdınız. İşte o yazarın görüşü olurdu. Üstelik yazar bile kendi görüşünü sorgulamış, çelişik görülen bir konuda kendince soru sorup yanıtlamış, bu yüzden "kesin olarak şudur, budur" diyememiş, "hedef" sözcüğünü kullanmıştır. Çoğul olarak kullanılan Rab, bir başka deyişle "erbap" bu "hedef"le örtüşmüyor. Ayrıca yazarın gözden kaçırdığı bir durum var, yeri burası olmadığı için yazmayacağım.

3) "Erbap"ın Türk dilinde var olan başka başka anlamlarını yok sayıp üstelik bir söz öbeğinde geçtiği biçimi alıp buna "rabler, ilahlar" anlamını verip (bu anlamda değil ancak siz böyle anlamdırıyorsunuz) "Aman Tanrım bu büyük bir suç olmalı" benzeri bir duyguyla bir yargıya varıp gelin güvey olduğunuzu düşünüyorum.

3) Gönderdiğiniz izletiyi izlemeyeceğim. Burası inançla ilgili konuların tartışıldığı bir yer değildir.

Esenlikler dilerim.

[datadeveb]

Uzatacağınız belli olduğundan daha kısa, açık yazacağım.

1) Yazar söylentiyi (hadisi) yorumlamıştır. Yukarıda ben de yorumladım. Yazar "Kur'an'ın hedeflediği" diyor, "yasakladığı" demiyor (yasaklayan söylenti).

2) Yazıyı okusaydınız yazarın "Kur'an neyi hedeflemiş" görüşünü aktarırdınız. İşte o yazarın görüşü olurdu. Üstelik yazar bile kendi görüşünü sorgulamış, çelişik görülen bir konuda kendince soru sorup yanıtlamış, bu yüzden "kesin olarak şudur, budur" diyememiş, "hedef" sözcüğünü kullanmıştır. Çoğul olarak kullanılan Rab, bir başka deyişle "erbap" bu "hedef"le örtüşmüyor. Ayrıca yazarın gözden kaçırdığı bir durum var, yeri burası olmadığı için yazmayacağım.

3) "Erbap"ın Türk dilinde var olan başka başka anlamlarını yok sayıp üstelik bir söz öbeğinde geçtiği biçimi alıp buna "rabler, ilahlar" anlamını verip (bu anlamda değil ancak siz böyle anlamdırıyorsunuz) "Aman Tanrım bu büyük bir suç olmalı" benzeri bir duyguyla bir yargıya varıp gelin güvey olduğunuzu düşünüyorum.

3) Gönderdiğiniz izletiyi izlemeyeceğim. Burası inançla ilgili konuların tartışıldığı bir yer değildir.

Esenlikler dilerim.

1)'de yeterli bulmadığınız görüşe ek olarak şunu ekleyim
PDF'de geçen bölüm.
B. Tanrılaştırılan Putlar, İnsanlar ve MeleklerHiç kuşkusuz ki Kur’ân, mülkiyet ve hâkimiyetin mutlak anlamda sahibi olan Yüce Varlığa Rabdemiştir. Ancak bu adlandırmayı, başka varlıklar için de yapmıştır. Kur’ân’da istisna kabul edilebilecek ölçüde az bulunan bu adlandırma 77 kimi zaman, (...يِنْرُكّّْاذَِكبَّرَدْنِع) “...efendinin yanında benden bahset...”78ayetindeki gibi izâfet formuyla yer alırken; kimi zaman, (اّاابَبْرَّأَينِيِبالنَّوَةَكِئَلاَمْواّالُذِختَّتْنَّأْمُكَرُمْأَّيَلاَوَّونُمِلْسُّمْمُتْنَّأْذِّإَدْعَّبِرْفُكّْبِالْمُكُرُمْأَيَأ) “Ve o size: “Melekler ve peygamberleri rab edinin.” diye bir emir de vermez. Siz Allah’a boyun eğen Müslümanlar olduktan sonra, hiç kalkıp sizin küfre sapmanızı emreder mi?” 79 ayetinde olduğu gibi erbâb (ابَبْرَأ) şeklinde Rab kelimesinin çoğul kipiyle yer alır. 80 Benzer adlandırmalara; Firavun’un iddia ettiği mutlak hâkimiyet/sahiplik ve bu anlayışını topluma dikte etme arzusunun nakledildiği (ىَلْعَّْالُِمُكُّبَاّرَنَّأَالَقَف) “Sizin en yüce Rabbiniz benim! dedi.” 81 ayeti ile, bazı Yahûdî ve Hristiyanların Hz. Üzeyir ve Hz. İsâ’yı (a.s.) tanrılaştırarak nasıl şirke düştüklerinin anlatıldığı bağlamda 82 geçen, (ّلاِواّإُرِمُاّأَمَّوَمَيْرَّمَنّْابَيحِسَمْالَّوِّاللهِونُّدْنِاّماابَبْرَّأْمُهَانَبْهُرَّوْمُهَارَبْحَواّأُذَخاتِّّإَاّلاادِاحَاّواهَلِواّإُدُبْعَيِلَّونُكِرْشُاّيمَّعُهَانَحْبُّسَوُّهلاِّإَهَل) “(Yahudiler) Hahamlarını, (Hristiyanlar ise) rahiplerini ve Meryem’in oğlu Mesih’i Allah’tan başka Rabler edindiler. Halbuki onlara bir tek İlâha ibadet etmeleri emredilmişti. Ondan başka İlah yoktur. O, onların ortak saydıkları şeylerden münezzehtir.” 83 ayetinde de rastlanır.

2) Yazıyı baştan sona dek verdiğiniz ilk anda okudum. Kuran-ı Kerim'in neyi hedeflediğine değinmesi oldukça doğal. Çünkü bu sözler inanç alanında karşımıza çıkan sözler. Söz konusu felsefe sözcüğü olunca da felsefe alanında sözcük ne diye kullanılmış diye felsefeye bile değinirsiniz (alanınız, bilginiz varsa). Çoğul kipteki rabb sözcüğünün biçimi erbab kullanımını bir önceki maddede verdim. Kuran-ı Kerim'de geçenler...

3) Türk dilinde kullanılan anlamın Arapça'da da kullanıldığına yönelik bir ipucu yakaladım. Bu anlam Türkçede ortaya çıkmış bir anlam değil diye düşünüyorum şu an.

4) 3'üncü maddede değindiğim bilgi izletide geçiyor. Hz. Ömer r.a.'nın sorduğu bir soru olarak... Siz "burası inanç konularının tartışıldığı yer değil" diyerek izlemediğiniz için bu bilgiden kendi elinizle tıyık kaldınız. Ve biz inanç konusunu tartışmıyoruz. Somut verileri, anlamları ve öbür ayrıntıları ele alıyoruz. Ayrıca bu başlık YERLİĞİN İNANÇ BÖLÜMÜNDE açılmıştır. Sözcükler inanç alanıyla ilgili ise az çok bu alana da değinilir. Yaptığınız tıymayı hiç yerinde görmüyorum.

Eren bilgelikler dilerim.

[datadeveb]

Abdulaziz Bayındır bir açıklama yapmış. Bu açıklamaya göre tdk güncel sözlükte rab sözüğüne tanrı karşılığı yazılması yanlış oluyor. Konunun en başında değindiğim konun boş yere olmadığı umarım anlaşılır.

İzleyin youtube.com

[datadeveb]

Abdulaziz Bayındır bir açıklama yapmış. Bu açıklamaya göre tdk güncel sözlükte rab sözüğüne tanrı karşılığı yazılması yanlış oluyor. Konunun en başında değindiğim konun boş yere olmadığı umarım anlaşılır.

İzleyin youtube.com

Bu da Abdulaziz Bayındırın verdiği bilgileri eleştiren açıklamalar. Eleştiren Edip Yüksel.

İzleyin youtube.com