Türkçesi Varken

Biz Türkistanlı Türkler bugün Anadolu Türklerinin yazdıklarını okuyamaz hale geldik. Halbuki 60 senelerinde bile Türk şairlerini tercümesiz okuyabiliyorduk. Muhammed Salih *** Güneş parlıyordu, biz sıcaklığını duyamıyorduk. Yél esiyordu, biz saçlarımızı dalgalandıramıyorduk. Kar yağıyordu, biz kartopu yuvarlayamıyorduk. Yağmur çiseliyordu, biz altında ıslanamıyorduk. Yağılarımız özgürdü, biz tutsaktık. Birgün tutsakeviniñ öreklerini yıktık da kaçtık. Güneş ışığını duyuyorduk, ne […]

Türkçesi Varken Akımında, altın kayığımız ile ilerliyoruz. Akıntıda oluşan dalgalar kayığımızı sallamasa, daha da iyi olurdu ancak esen yél, yüzümüzü okşayıp géçince tüm kaygımızı da sıyırıp alıyor. Kötü olan ise, kayıktan düşenleriñ olması! Türkçesi Varken diyerek kasıldığımızı, yapay olduğumuz düşünüp, suya atlayanlarımız da yok déğil. Yok, yok! Kayığımıza soñradan girenlerden söz édiyoruz. Akıntıda çırpınıyorlardı, ellerinden […]

Türkçesi varken! diyerek yürüttüğümüz bu akımda, birçok kez yañlış añlaşıldığımıza denk geldim. Añlaşılan géñel kanı, salt Türkçe’niñ kullanılması, öbür dilleriñ dışlanmasıdır. Bu yañlış añlaşılmanıñ önüne géçmek için belirtmeliyim; Türkçesi Varken! démek, öbür diller ile savaşmak déğil, Türkçe’niñ gelişimi için uğraşmaktır. Ne İngilizce’ye ne Arapça’ya ne de başka dillere karşı bir tutum izlediğimiz sanılmasın. Başka dillere […]

Kimlik Dergisi, Mart 2012 sayısı, bét (sayfa): 26-37 Konuşulan dili sesden, sözden alıp taşa dövmek, kâğıda yazmak düşüncesi oluşunca, bunuñ yolunu arayan kişiler bir takım yollar da geliştirdiler. Bedizden başladılar. Bu bedizler, seslemleri karşılar duruma geldikten soñra, ses değeri de kazandı. El alışıp göz tanıyınca, bedizlerde kısaltmalara da gidildi. İnek başı ile yola çıkılan bedizde, […]

– Kızım dur! Ben véreyim benim ki bozuk zaten… – Amaan ne olacak sanki! Nasılsa benimki de bozulacak, ben véreyim! Türkçe lastik gibidir, nereye çekersen oraya gider diye bir sözlem ortaya atmışlar da, arkasını getirmişler;  kendi sapıklıklarını örtbas étmeye çalışıyorlar. İlkokul öğrenciliğimi anımsıyorum; dilimiziñ töz sözcükleri olan almak, vérmek, koymak ib. sözcükleri sıradan bir biçimde […]

Daha önceki bir yazımda[1] Azerbaycan’da özleşme akımıñdan daha doğrusu gizli bir dil devrimi olduğundan söz étmiştim. Toplum arasında özleşme varken yétkili kişilerde, yüksek orunlarda olanlarda ise Rusça’dan İngilizce’ye doğru bir akım olduğu gözle görülmektedir. Özleşmeyi yalnızca kendimiz için istemek, kuşkusuz çok sığ bir bakış olur. Ben, özellikle tüm Türk soylu uluslarıñ özleşme akımına katılmasını istiyorum. […]

2010 Kasım ayının 30’u önerdiğim Türk damgalarıyla yazışma akımına[1] katılan arkadaşlara ilk betiklerini bugün gönderdim. Gönderide yalnızca yazışma kağıtları değil, Azerbaycan’da yayın yapan türkçü çavlık Türküstan‘dan bir kesi ayrıca 2007 yılında basıp dağıttığımız dil bildirilerinden[2] elimde kalanları da ekledim. Bununla birlikte birkaç arkadaşa yine Azerbaycan’da yayın yapan türkçü dergi olan Kimlik‘den birer kesi koydum. İki […]

Topluluklarınıñ adı: Mütləqə İnam [3] “Mutlağa İnanç” Bir düşünsel akımı sürdürüyorlar. Tözü, 32 yıl önce Ruslarıñ egemenliğinde atılmış. Birkaç kez kapatılmış ancak engellere karşın varlığını korumuş, bugün ise açıkça çalışmalarını sürdürmekte, bétiklerini olası her bétikçi de görebilme olanağı sunmaktadırlar.

Dilimiziñ şöyle bir özelliği var; c, ğ, j, l, m, n, r, z sesleriyle başlayan öz sözcük olamaz. Bunuñ nedeni; bu sesleriñ Türk diline soñradan katılmış olmalarıdır. Latin damgalarında /ç/ sesi /c/ ‘den soñra gelmektedir. Bunuñ yanısıra /c/ damgasınıñ altına eklenen çentik ile simgelenmektedir. Böyle olması, /ç/’niñ soñradan türemiş bir ses gibi algılanmasına neden oluyor. […]

Doğu Türküstanın (Uyğurların yaşadığı özərk ölkə) Turfan elində Alman araşdırmacılar bir tapınaqda əl yazmaları olduğunu necə olursa öyrənirlər. Oranın sorumlusu rahib onları vermək istəməyibdir. Çox uzun sürən bazarlıq sonucunda isə Almanlara əl yazmalarının gizlədildiyi sandıqları veribdilər. […]