Türkçesi Varken yérliğinde néler var?

Herkes için Göktürkçe Dersleri: GÖKTÜRKÇE ÖĞRENİYORUM adlı çalışmam, 19 Şubatta Bakü’de basımdan çıktı. Türkçesi Varken Topluluğu Yayınları‘nıñ 3. bétiği kutlu olsun. Sipariş vérmek isteyenler 0539 923 5499 ile iletişime geçebilecekleri gibi, ulucname@gmail.com’a da yazabilirler. ÖNSÖZ Şimdiye değin Türk yazılarınıñ özel öğretimi yapılmadığı için, öğretilmeye nereden başlanacağı, nasıl olacağı yönünde bilgiler bulunmamaktadır. Bilimteylerde1 üstünkörü öğredilse de, […]

Türkçesi Varken Topluluğu Yayınları‘nın 2. betiği (kitabı) Irk Bitig yayınlandı. 9. yüzyılda Göktürk damgaları ile kağıda yazılı elimize ulaşmış tek bétik, Irk Bitig’dir. Bu çalışmamızda özgün metin, çevriyazı artı Azerbaycan Türkçesi ile bétik sonunda sözlük bulunmaktadır. Türkiye’den edinmek isteyenler 0539 923 5499 ile iletişime geçebilecekleri gibi, ulucname@gmail.com‘a da yazabilirler. Kargo dahil 10 liraya adreslerine gönderilecektir. Azerbaycan’dan almak isteyenler de Bakı […]

İlkin “aydın”1 kavramının içlemini oluşturan – sözlüklerden derlediğim – nitelikleri ya da özellikleri sıralayayım: açık-düşüncelilik, anlık düşkünlüğü, anlığın yaratıcı kullanımını gerektiren etkinlik göstermeklik, bilgililik, bilimsel yeryüzü görüşü iyeliği, çağın gereksinimlerini benimsemiş olmaklık, çağının ekinini edinmiş bulunma durumu, davranış ile düşünce tutarlığı; deneyimden ya da duygudan çok, anlıkça geliştirilip büyük ölçüde yönlendirilmiş olmaklık; eğitilmiş anlağın varlığı, […]

Esen olsun. Dil Üzerine III başlığı taşıyacak yazımı Sadri Maksudi Arsal’ın Türk Dili İçin başlıklı kitabındaki görüşleri ile harmanlayacağım. Ancak bu kitabı baştan okumam gerekiyor ve işlerimin yoğunluğu sebebiyle üçüncü bölümü tamamlayıp yazıyı bitiremedim. Bunun yerine, daha önce yaptığım gibi, tukcesivarken.com okurunun ilgisini çekebileceğini düşündüğüm başka bir konuya dair ufak bir yazı yazacağım. Tarihte çeşitli […]

Esen olsun. Türkiye’deki dil tartışmalarına, siyasi ve bilimsel eylem ve söylemlere değinmeden evvel, birinci yazıda yüzeysel bir şekilde yaptığım taramanın biraz daha “spesifik” halini yapma ihtiyacı duyuyorum. Esasen, bu yazıda “söylem”, “spesifik” ve “esasen” sözcükleri bir arada, “dil”e nasıl baktığımı okuyucu bu şekilde kavrayabilir. İlk yazıda bu bakışın sebeplerine bilimsel temellere fazla girmeden değinmiştim, şimdi […]

Bir diliñ konuşucusunuñ çok olması, onu çok da önemli kılmaz. Türkçe için eñ çok konuşulan 5. dil dénir. Ağızlar da işiñ içine katılarak böyle duygusal bir göstergeye ulaşılmıştır. Böyle saymayı sürdürürsek, belki de adını ilk kéz işittiğiñiz Bengalce’niñ 8. sırada olduğunu görürüz. Bangladeş’iñ kamusal dili. Önemli mi? Bu bağlamda, bizim karşıdaşlarımız bilim yapılabilen diller olmalıdır. […]

Kimse doğuştan yazar değildir: Yazar olunur. Yazarlık yeteneği diye bir nen – kuşkusuz – vardır. Ayrıca yazarlık deneyimi önem taşır. Gelgelelim yazan, yazmayı seven, o denli kötü yazmayan birine “Siz hangi ülevle1, yetkiyle yazıyorsunuz?” biçiminde çıkışıl(a)maz. Tersine, böyle bir kişiyi yazmaya isteklendirmek gerekir. Özellikle söz konusu kişinin başka dışavurum aracı ya da olanağı yoksa… Yazmak […]

Esen olsun. Dil Üzerine – I başlıklı yazımı devam ettirme sözü vermiştim ancak, Bulgaristanlı Türk şair Recep Küpçü’nün “gitmek var dünya yüzünden” deyişi gibi, “dünya yüzünden” devam edemedim şimdilik. O yazıyı devam ettirene kadar, etimolojiye dair kafa yoruşlarımdan çıkan üç beş kırıntıyı okuyucu ile paylaşarak kendimi teselli etmek istiyorum. Bu vesileyle, Türk olduğu için öldürülen […]

Geçen gün Başbakan R. T. Erdoğan, “Demokratikleşme Paketi” adında bir açıklama yaptı, salıklardan biliyorsuñuzdur. Kimileri alkışlarken kimileri beğenmedi, kimileri yétinmezken benim de içinde olduğum kimileri ise “Dağ fâre doğurdu” dédi. Ancak, bohçanıñ niteliği né olursa olsun, bohçanıñ içinden siyâsî gündemi değil de, daha çok bizleri ilgilendirecek ufak bir değişiklik çıktı: bu değişikliği Başbakan, “klavyelere özgürlük” […]

Yıllar önceydi. Bir akçaevinin1 iş sınavına girecektim. (Yaşama atılmam gerekti. Onlar “toplumsal baskı”yı üzerimde duyduğum sürevlerdi.). Ağabeyim beni sınavın yapılacağı yere arabasıyla götürüyordu. Ben – alışılageldiği üzere – suskundum. Dışarıdaki kış görünümünü: koşuşturan kişileri, taşıt ırmağını… sözümona izliyordum. Gergin, tedirgindim. Benim dilsel duyarlığımı bilen ağabeyim, “Kimsenin Türkçeyi iplediği yok. Usunu başına devşir: Çalışmalısın. İş görüşmesinde […]